بررسی تغییرات سدیم، پتاسیم، قند و گازهای خون در بیماران دیابتی دچار کتواسیدوز در 8 ساعت اول درمان

مقدمه:‌ ادم مغز یک عارضه شناخته شده درمان کتواسیدوز خصوصاً در کودکان با پیش آگهی بسیار بد است که از عوامل مساعد کننده آن کاهش سریع اسمولالیتی و عدم افزایش سدیم سرم در زمان درمان است. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات سدیم، پتاسیم، قند، pH و بی‌کربنات سرم در بیماران دچار کتواسیدوز در ٨ ساعت اول درمان انجام شد. مواد و روش‌ها: ٨٣ بیمار دیابتی نوع 1 (٥٣ دختر و ٣٠ پسر) زیر ٢٠ سال در حین حمله کتواسیدوز مورد بررسی قرار گرفتند. میزان سدیم، پتاسیم، قند، pH و بی‌کربنات سرم در بدو ورود بیماران و در ٨ ساعت اول درمان ساعت به ساعت اندازه‌گیری شد. در همه بیماران از رژیم درمانی نرمال سالین و انفوزیون انسولین کریستال جهت درمان اولیه استفاده شد. یافته‌ها: از 83 بیمار مورد مطالعه 9/63% دختر و 1/36% پسر بودند. میانگین سنی بیماران در زمان وقوع کتواسیدوز 37/5±67/11 سال و در زمان شروع دیابت 16/5±38/10 سال بود. شرح حال حمله قبلی کتواسیدوز در ١٢% کل بیماران وجود داشت و در 3/37% موارد کتواسیدوز اولین تظاهر دیابت بود. طی ٨ ساعت اول درمان پتاسیم و گلوکز به ترتیب 83/0 میلیاکیوالان در لیتر و 23/316 میلیگرم در دسیلیتر کاهش، سدیم و بیکربنات به ترتیب 79/7 و 75/4 میلیاکیوالان در لیتر و pH 16% افزایش نشان دادند. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشانگر تغییرات قابل پیشبینی در قند، الکترولیتها و گازهای خون در ٨ ساعت اول درمان بود و با توجه به اینکه در تمامی بیماران از ساعت اول درمان تا رسیدن گلوکز به 300 میلی‌گرم در دسی‌لیتر از سرم نمکی (نرمال سالین) استفاده شد و هیچ یک از بیماران دچار عوارض وخیم درمان خصوصاً ادم مغزی نشدند، به نظر میرسد که در ساعات اولیه درمان کتواسیدوز سرم، نرمال سالین انتخاب مناسبی برای مایع درمانی بیماران باشد.